اعلامیه کمیته مرکزی سازمان راه کارگر درباره:

موج دستگیری دختران انقلاب، دراویش و فعالین محیط زیست

 

 موجی که حرکت جسورانه ویدا موحد یکروز قبل از آغاز خیزش مردمی دیماه بر سکویی در خیابان انقلاب تهران ایجاد کرد، همچنان ادامه دارد. نافرمانی و جنبش زنان ایران علیه حجاب اجباری روزی نیست که خبرساز نشود. به اعتراف خود رژیم تا کنون بیش از سی نفر از این زنان شجاع در تهران و شهرهای دیگر ایران بازداشت شده اند. در ابتدا رژیم سعی کرد با صدور وثیقه موقتا تا تشکیل دادگاه زنان زندانی را آزاد کند، اما اکنون خبرهای نگران کننده ای مبنی بر ضرب و شتم زنان در جریان برداشتن روسری و یا شکنجه وحشیانه آنها در زندان شنیده می شود. خانم نسرین ستوده حقوقدان و فعال حقوق بشر که وکالت تعدادی از این زنان مبارز را به عهده دارد از چندین مورد شکنجه که منجر به شکستن سر یا دست یا پا شده ، خبر میدهد. مجازات کشف حجاب و عدم رعایت آن در فضای عمومی که تا کنون طبق قوانین خود رژیم فقط پنجاه هزار تومان جریمه داشت اکنون از وحشت اوج گرفتن این نافرمانی، تصمیم گرفته اند آنرا مصداق "تشویق فساد و فحشاء" جلوه دهند که در این صورت به گفته فرمانده نیروی انتظامی میتواند بین یک تا دهسال زندان برای "دختران خیابان انقلاب" به همراه داشته باشد. خانم ستوده همچنین اطلاع داده که به یکی از این زنان مبارز به زور چند بار آمپول تزریق کرده اند، لابد برای ایجاد اختلالات روانی در او و براه انداختن یک سناریوی دیگر از به اصطلاح خودکشی های زنجیره ای!!

 

در بطن این سرکوب خشن، شاهد افزایش فشار  بر پیروان طریقت دراویش گنابادی هستیم. جمعی از این دراویش که در اعتراض به دسنگیری یکی از یاران خود – نعمت اله ریاحی- به شکل مسالمت امیز در برابر یکی از کلانتریهای شمال تهران تجمع کرده بودند و خواهان آزادی این مرد هفتاد ساله که از بیماری شدید قلبی رنج میبرد، بودند، به یکباره مورد هجوم مامورین انتظامی و بسیجی قرار میگیرند. دراویش نیز که معمولا به مدارا مشهور بودند اینبار تصمیم میگیرند قاطعانه از خود دفاع کنند. ابعاد این درگیری به حول و حوش خانه دکتر تابنده ( قطلب دراویش) در خیابان گلستان کشیده می شود که هفته هاست تحت محاصره نیروهای امنیتی رژیم میباشد. مامورین انتظامی و لباس شخصی با باتوم – گاز اشک آور و تیراندازی با گلوله های ساچمه ای و جنگی، چندین نفر از دراویش را زخمی میکنند. در حین همین درگیری بوده که یک ماشین شخصی خود را به گله بسیجی ها میزند و یک راننده اتوبوس مسافرکشی نیز خودروی خویش را به لشگر نیروی انتظامی میزند که منجر به کشته شدن سه مامور نیروی انتظامی و دو مامور بسیجی میشود. دراویش اعلام کرده اند که این دو یورش به عوامل رژیم ربطی به آنان نداشته بلکه ناشی از واکنش مردمی بودند که از شدت سرکوب و تبعیض به تنگ امده اند . اما فرمانده نیروی انتظامی با وقاحت اعلام کرده که میتوانستند با آر پی جی خانه مورد نظر – منظور خانه دکتر تابنده نود ساله- را بزنند و به غائله پایان دهند اما "خویشتن داری" به خرج داده اند و فقط بیش از سیصد تن از دراویش را در تهران و سایر شهرستانها بازداشت کرده اند. این درحالیستکه سایت مجذوبان نور متعلق به دراویش نه تنها از حداقل دو هزار دستگیری خبر میدهد بلکه از دهها مجروح که تعدادی از آنها در بیمارستان درگذشته اند صحبت میکند.

سرکوب وحشیانه دراویش گنابادی به مثابه شاخه ای از صوفیان ایران، مصداق کامل سرکوب آزادی اندیشه و ازادی اعتقادات مذهبی و غیرمذهبی در زیر سایه این رژیم توتالیتر میابشد. رژیم ولایت فقیه فقط آته ایستها ( کفار) و بی دین شده گان سابقا دیندار(مرتدان) را سرکوب و کشتار نمی کند، فقط بهائیان و نوکیشان مسیحی و یهودیان را سرکوب نمیکند، بلکه حتی به پیروان دین اسلام متعلق به روایتهای دیگر نظیر: اهل سنت، پیروان حلقه عرفان دکتر طاهری و صوفیان نیز رحم نمیکند. دراویش گنابادی خود را مسلمان شیعه دوازده امامی میدانند، اما چون دین را جدا از قدرت سیاسی و بویژه جدا از فعال مایشایی ملایان می بینند، به شدت در طول چهل سال گذشته سرکوب و مورد تبعیض قرار گرفته اند. این رژیم بویژه فقهای شیعه، دراویش گنابادی را مزاحم تجارت دینی پرسود خود می بینند، از اینرو همچون یک رقیب خطرناک، کمر به نابودی آنها بسته اند. خوشبختانه پیروان این عقیده، مدتی است مدارا و سازش را به کناری نهاده و حق دفاع از خود را تاکتیک خویش قرار داده اند. بی تردید خیزش مردمی دیماه انگیزه بسیاری از اقشار تحت ستم را برای دفاع از حقوق مدنی خویش افزایش داده است.

 

اما این فقط زندانیان دستگیر شده در جریان خیزش دیماه، فعالین کارگری و دانشجویی، دختران خیابان انقلاب، دراویش و سایر اقلیتهای مذهبی و ملی نیستند که زیر چکمه ماشین شکنجه و سرکوب رژیم له می شوند، بلکه فعالین محیط زیست نیز به عنوان یک جنبش جدی به شدت در هفته های اخیر در لیست سیاه سرکوب رژیم قرار گرفته اند. با توجه به وخامت وضعیت محیط زیست در ایران و اهمیت مبارزه برای "آب – خاک – هوای پاک" رژیم فلاکت گستر اسلامی به شدت احساس خطر میکند. ولی چون نمی تواند براحتی انبوه انسانهای مشتاق  حفاظت از محیط زیست را به خاطر تاکید روی این معضل بزرگ سرکوب کند سعی می نماید با طراحی سناریویی امنیتی و پلیسی و متهم کردن این فعالین به وابستگی و جاسوسی برای سرویس های امنیتی خارجی و نیز به قتل رساندن کارشناسانی نظیر کاووس سیدامامی در زندان سپاه و خودکشی جلوه دادن آن، به همه فعالین زیست محیطی هشدار بدهد که اگر بخواهند بر ادامه جنبش خود اصرار بورزند عواقب وخیمی در انتظار آنها خواهد بود. در واقع اگر به بیرحمانه ترین شکلی از ادامه معالجه رضا شهابی فعال کارگری سرشناس ایران جلوگیری می شود و یا دست و پای دختران کشف حجاب در زیر شکنجه شکسته می شود و یا صدها تن از دراویش دستگیر و مصدوم می شوند و سناریوی مضحک خودکشی زندانیان سیاسی در شکنجه گاهای جمهوری اسلامی اجرا می شود به خاطر این است که این رژیم به دنبال خیزش انقلابی دیماه خطر سرنگونی را بیخ گوش خود احساس کرده است. از اینرو همچون یک غریق به هر چیزی چنگ می اندازد تا خود را از مرگ نجات دهدغافل از اینکه عزم مردم به تنگ آمده از اختناق، فلاکت و تبعیض، سر باز ایستادن ندارد و اگر هم اینجا و آنجا موقتا سرکوب شود باز از جایی دیگر و به بهانه ای دیگر شروع به غلیان خواهد نمود.

 

سازمان ما ضمن دفاع از آزادی بی قید و شرط اندیشه، بیان و تشکل، خواستار رهایی فوری همه زندانیان سیاسی و عقیده تی ایران میباشد. ما از همه جنبشهای کارگری، زیست محیطی، فمنیستی، اقلیتهای ملی و مذهبی و جنبش روشنفکری سکولار میخواهیم که ضمن گسترش اقدامات اعتراضی خود به تقویت عنصر سازماندهی و هماهنگی در میان این جنبشهای اجتماعی همت گمارند. این رژیم نه از سر قدرت، بلکه از وحشت سقوط است که میترساند و شبیخون میزند.

 

                                سرنگون باد رژیم اسلامی سرمایه داری

                                  زنده باد آزادی ، زنده باد سوسیالیسم

 

                                     کمیته مرکزی سازمان راه کارگر

                                            24 فوریه 2018 – ۵ اسفند ۱۳۹۶

                                              www.rahekaregar.com